Geniet van het mooiste uitzicht van Vlaanderen!
Het mooiste panorama van Vlaanderen!
Het unieke aan het wandelgebied Terhills, Hoofdtoegangspoort tot het Nationaal Park Hoge Kempen zijn de zogenaamde 'terrils'. Deze mijnsteenbergen ontstonden door de ophoping van de overtollige grond die mee naar boven kwam met de vroegere steenkoolontginning. In Midden-Limburg vormen deze terrils nu landschapsbepalende hoogtepunten. Ze zijn een onuitwisbare herinnering aan het mijnverleden van de regio. Drie van de vier nog aanwezige terrils binnen het wandelgebied kan je beklimmen. Vanaf hun toppen heb je een onvergetelijk uitzicht op het omliggende landschap van de Maasvallei en van het Nationaal Park Hoge Kempen.
Panoramapunt Lange Terril
De LANGE TERRIL is het meest toegankelijk. Je kan dit panoramapunt bereiken via de blauwe of gele route. Je bevindt je er op zo'n 50 meter hoogte boven de nabije grindplas. Vanaf deze top heb je het meest idyllische zicht. De afwisseling van waterpartijen en heuvelruggen, in combinatie met een dramatische wolkenlucht of een romantische zonsondergang vormen het perfecte scenario voor een blijvende indruk. Vanaf deze terril heb je ook een goed zicht op de inplanting van de huizen en wegen van de nabije tuinwijk Eisden. Zowel de toren van de moskee als deze van de St.Barbarakerk, de 'mijnkathedraal van Eisden', zullen je ongetwijfeld bijblijven. Op de Lange Terril werden in de jaren '90 ook naarstig struiken en planten ingezaaid. Zo zie je hier in juli de gele bloemen van meisjesogen (Coreopsis grandiflora) massaal openbloeien; een plant die normaal in onze contreien niet in het wild voorkomt.
Panoramapunt Tweelingterril
De zogenaamde TWEELINGTERRIL heeft de hoogste toppen. De hellingen van deze kort bij elkaar liggende terrils lopen in elkaar over. De opbouw begon in 1952. De steile beklimming leidt je tot ongeveer 60 meter hoogte boven het startpunt van het onthaal. Van hierboven heb je dan ook het meest monumentale uitzicht op de Maasvallei. De aandachtige wandelaar kan aan de voet van deze terril geregeld sporen terugvinden van everzwijnen, die zich binnen het domein hebben gevestigd. Overdag zijn deze zwijntjes vrij schuchter en zal je ze niet snel in levende lijve kunnen waarnemen. Een ander verschijnsel hier is het opmerkelijke gedrag van talrijke vlindersoorten, bekend als 'hill topping'. Van zodra het wat warmer wordt, kan je ze in grote getale zien rondfladderen over de grassige warme hellingen met veel bloemen. De erg groene begroeiing is er deels na stevige menselijke tussenkomst gekomen. De aanvankelijk monotone groei van pionierbomen als vliegden, berk en wilg werd in de jaren '90 aangevuld met de inzaaiing en aanplanting van struiken, bloemen en bomen. Op de warme zuidkant van de terril vind je planten die goed warmte verdragen en die eerder typisch zijn voor zuiderse streken, zoals wilde tijm, valse salie en veel slangenkruid. Op de koelere meer schaduwrijke noordzijde bouwt zich inmiddels een aardige humuslaag op waardoor makkelijker een plantengroei van meer natuurlijke aard kan ontwikkelen. Ook paddenstoelen komen er volop voor tijdens de herfst.
Als je naar het westen kijkt is het meest markante aan het reliëf wel de steilrand van de Maas die er het 'Kempisch plateau' vormt. Je hebt van hieruit ook een duidelijk zicht op de andere terrils van Midden-Limburg.
Rode Terril
De RODE TERRIL is een curiosum. Vanaf de andere terrils is het zicht op deze heuvel iets bijzonders. Niet alleen omwille van zijn rode kleur, maar ook doordat hij soms in brand lijkt te staan. Het is de oudste terril van Eisden en hij verschilt in opbouw van de andere terrils. Deze berg bevat veel meer steenkoolresidu omdat in de periode van opbouw, rond 1922, het scheidingsproces tussen bruikbare steenkool en afvalsteen nog niet zo verfijnd was. Daardoor is binnen in de terril een proces van zelfontbranding ontstaan, waarbij de temperatuur diep in de berg tot honderden graden kan oplopen. De dampen die bij koud weer door het temperatuursverschil van de berg opstijgen zien eruit als rookpluimen, en vanaf de andere toppen is dit een spectaculair verschijnsel, dat verklaart waarom de rode terril ook de "Vesuvius van Eisden" wordt genoemd. De terril wordt afgegraven: de verbranding heeft de schist rood gekleurd, en deze schist wordt na vermaling onder meer gebruikt voor de aanleg van gravel op tennisvelden. Hoewel de rode terril binnen de grenzen van het Nationaal Park ligt, is hij slechts uitzonderlijk en onder begeleiding te bezoeken. Geleide bezoeken worden twee keer per jaar georganiseerd door Toerisme Maasmechelen.
Fotoreeks panorama's
Bezoek de FLICKR groep en ontdek veel meer prachtige fotobeelden.
( foto (c) Gabor Hajdufi )
